W Chnach opublikowano reprint manuskryptów z Dunhuang , zabytku literatury tybetańskiej wywiezionego z grot Mogao do Francji.

Po raz pierwszy w Chinach opublikowano fotokopie [reprint -red.] antycznych manuskryptów literatury tybetańskiej, które sto lat temu wywieziono do Francji ze słynnych grot Mogao.

To właśnie w Grotach Mogao w roku 1900 odkryto Rękopisy z Dunhuang . W prefekturze Gansu zostały one wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Jest ich ponad 60 000. Dotyczą historii, polityki, religii i zwyczajów ludowych. Powstały w okresie od IV do XI wieku. Większość napisana jest w języku chińskim, ale niektóre napisano w innych językach, w tym w tybetańskim.

Manuskrypty tybetańskie Dunhuang zostały na początku XX wieku wywiezione do Francji i Wielkiej Brytanii. Obecnie zebrane i opracowane zabytki literatury tybetańskiej przechowuje Biblioteka Narodowa Francji.

Redaktorzy tejże biblioteki, wraz z pracownikami Northwest Minzu University i Shanghai Chinese Classics Publishing House opracowali fotokopie tworzące zestaw z ponad 28 000 zdjęć w wysokiej rozdzielczości wyświetlane w kolejności numerycznej i opublikowali je w 35 tomach.

Seria obejmuje literaturę tybetańską od VII do X wieku, zawiera pisma buddyjskie, dzieła historyczne, umowy, teksty prawne i listy. Publikacje mają przybliżyć czasy panowania Tubo w Dunhang w szczególności działalność społeczno-gospodarczą i wymianę kulturalną między poszczególnymi grupami etnicznymi.

Zespół redakcyjny pracował około 15 lat, przygotowując i kompletując dokumenty w języku chińskim i tybetańskim. Redaktorem naczelnym serii był Tsering. Stwierdził on, że całość zabytkowej literatury tybetańskiej zachowanej we Francji została opublikowana w formie fotokopii.

Chiny planują również skompilować i opublikować w 2021 r. antyczne rękopisy tybetańskie przechowywane w Wielkiej Brytanii. Chińscy naukowcy digitalizują starożytną literaturę w ramach prac zmierzających do zbadania i zachowania charakterystycznej kultury tybetańskiej. Jak poinformował Tsering, przewiduje się, że baza danych, zbudowana na podstawie rękopisów tybetańskich, umożliwi w przyszłości wyszukiwanie materiałów prezentujących całościowe teksty.