2019-12-19 09:02:13 (China Daily)

Osiemnastowieczny pozłacany czerwony mosiężny posążek inkrustowany perłami i turkusowymi klejnotami przedstawiający Maitreyę lub „przyszłego Buddę” pochodzący z klasztoru Tashi Lhunpo w Shigatse, w Tybetańskim Regionie Autonomicznym w trakcie wystawy w Pekinie. [Zdjęcie: China Daily]

Wieki kulturowej wymiany między Panczenlamą a rządem centralnym zostały podkreślone w nowej ekspozycji Muzeum Pałacowego, donosi z Pekinu Wang Kaihao.
Mimo,że dzieli je odległość prawie 4000 kilometrów, to Zakazane Miasto i Klasztor Tashi Lhunpo stanowią dwa kluczowe punkty orientacyjne, które łączy historycznie bliska więź.
Oba miejsca, mimo że dzieli je tak duża odległość, wspólnie opowiadają wielowiekową historię bliskich powiązań między chińskim rządem centralnym a Tybetem.
Fortuna i długowieczność Sumeru: spotkanie między klasztorem Tashi Lhunpo i Muzeum Pałacowym, wystawa w Muzeum Pałacu, która została otwarta dla publiczności 10 grudnia, przybliża społeczeństwu wspaniałe dzieła sztuki i bogactwo zabytków kultury z klasztoru.
Tak jak w latach 1420–1911 Zakazane Miasto było cesarskim pałacem cesarzy Chin, tak zbudowany w XV wieku klasztor Tashi Lhunpo w Shigatse, w Tybecie jest siedzibą Panczenlamy,  duchowego przywódcy Tybetu.
Wystawa odbywająca się w Galeriach Bramy Meridian w Muzeum Pałacowym prezentuje 280 zabytków kultury, z których 77 pochodzi z klasztoru, a pozostałe są wyselekcjonowane ze stałej kolekcji Muzeum. Wystawa potrwa do lutego.<b/

Wystawa odbywająca się w Pekinie obejmuje ponad 200 artefaktów, w tym posągi Buddy, obrazy thangka i inne przedmioty z klasztoru Tashi Lhunpo i Muzeum Pałacowego w Pekinie. [Zdjęcie: China Daily]

Według Wanga Xudong, dyrektora Muzeum Pałacowego, w 1925 r. po raz pierwszy w Zakazanym Mieście udostępniono publiczności eksponaty muzealne poświęcone Panczenlamie.
„ To wtedy po raz pierwszy zabytki z klasztoru Tashi Lhunpo opuściły to miejsce, aby pokazać je publiczności” - mówi Wang.
„ W Zakazanym Mieście mamy ponad 10 świątyń buddyjskich” - mówi. „W naszym muzeum znajdują się dziesiątki tysięcy tybetańskich posągów buddyjskich i innych pokrewnych artefaktów religijnych”.
Niektóre z tych posągów zostały wykonane przez warsztaty domu cesarskiego dynastii Qing (1644–1911), ale wiele z nich było cennymi artefaktami, które jako dary zostały opłacone w hołdzie cesarzowi przez tybetańskie i mongolskie grupy etniczne.

Statuetka przedstawia buddyjskiego guru Tsongkhapę, wykonano ją w warsztacie w Zakazanym Mieście w 1781 r. [Zdjęcie dostarczone do China Daily]

„Są symbolami kulturowej komunikacji między różnymi grupami etnicznymi” - mówi Wang.
Buddyzm tybetański ma wiele sekt, jedną z nich jest dominująca szkoła Gelug. Została założona przez guru Tsongkhapa Lobzanga Drakpę (1357-1419), zaś klasztor Tashi Lhunpo został założony w 1447 r. przez Geduna Drupę, wybitnego ucznia Tsongkhapy. Jako  miejsce narodzin tej sekty, klasztor jest czczony jako jedno z najważniejszych miejsc nie tylko szkoły Gelug, ale także całego buddyzmu tybetańskiego.
W 1713 r. Cesarz Kangxi, którego panowanie trwało od 1662 do 1722 r., osadził w nim piątego Panchen Lamę i nadał mu tytuł „Panchen Erdeni” i podarował złote tablice oraz złotą pieczęć, co miało  symbolizować oficjalne zatwierdzenie przez cesarski dwór dynastii Qing .
„Potem stało się rutyną, że każdy wybór Panczenlamy musi być zatwierdzony przez rząd centralny” - mówi Luo Wenhua, badacz z Muzeum Pałacowego i kurator wystawy.
Wyjaśnia, że ​​złote płyty i złota pieczęć zostały wybrane na wystawę ze względu na ich niezwykłe znaczenie historyczne.

Na trwającej w Pekinie wystawie wyeksponowano ponad 200 artefaktów, w tym posągi Buddy, obrazy thangka i inne przedmioty z klasztoru Tashi Lhunpo i Muzeum Pałacowego. [Zdjęcie dostarczone do China Daily]

„Pomiędzy drugią połową XVII wieku a pierwszą połową XVIII wieku w kraju nastąpuje przewrót społeczny” - mówi Luo. „Dynastia Qing przetrwała długi proces zjednoczenia kraju a kilku Panczen Lamów, jako przywódcy religijni, wniosło wielki wkład  w utrzymanie stabilności Tybetu i rządów centralnego rządu Qing w regionie”.
Mówiąc o innych przedmiotach mających  znaczenie historyczne, Luo odniósł się również do wyboru na ekspozycję zęba niezidentyfikowanego Panczenlamy. Czczono go w Zakazanym Mieście jako relikwię - święty przedmiot , aby podkreślić emocjonalne powiązania między dwoma siedzibami władzy. Budda z kości słoniowej, który był czczony przez Panchenlamów, także przekazano na dwór królewski Qing.
Jak zauważa Luo, wymiany dóbr kultury pomiędzy tymi dwoma  miejscami były nader częste. Wiele cennych artefaktów zostało przekazanych z Shigatse do Pekinu i odwrotnie.
W 1780 r. VI Panczenlama ze świtą w liczbie 3000 ludzi wyruszył do Pekinu aby świętować urodziny cesarza Qianlonga (1711–99). Zachwycony tym Cesarz w podziękowaniu obdarzył Panczenlamę cennymi darami. Ta Część wystawy została specjalnie przygotowana, aby ukazać znaczenie tej pamiętnej wizyty.

Pieczęć nadana przez cesarza Kangxi V Panczenlamie  w 1713 r. [Zdjęcie: China Daily]

Na przykład czczono tam ogromny portret ówczesnego Panczenlamy, który został podarowany klasztorowi Tashi Lhunpo, gdzie przebywał aż do niedawnego powrotu do Pekinu, by wziąć udział w tej czasowej wystawie.
Znakomite buddyjskie obrazy i thangka - tybetańskie buddyjskie obrazy na jedwabnych lub wełnianych szalach - są również wielką atrakcją dla odwiedzających, którzy mogą cieszyć się zapierającymi dech w piersiach dziełami sztuki.
„Klasztor jest także ważnym ośrodkiem kultury i sztuki, ponieważ w jego kolekcji znajduje się ogromna ilość  zabytkowych dzieł sztuki z całych Himalajów” - mówi Luo.
Dodaje, że duża liczba posągów Buddy wykonanych z brązu została wyprodukowana w siostrzanych warsztatach w klasztorze Tashi Lhunpo, wiele z nich nosi dowody wpływu stylu nepalskiego i staroindyjskiego. Klasztor, od XV wieku, był także głównym ośrodkiem malarstwa thangka.
„Te wspaniałe dzieła rzemiosła miały kiedyś znaczący wpływ na tworzenie buddyjskich wizerunków i posągów wytwarzanych przez  warsztaty domu cesarskiego w okresie Qianlong” - mówi Luo.