Zhanian to instrument strunowy szeroko stosowany do akompaniamentu w pieśniach i tańcach tybetańskich. W języku tybetańskim Zhanian oznacza melodyjny dźwięk.

Batang Xianzi - taniec, którego historia sięga ponad 1000 lat, jest żywą skamieliną starożytnej tybetańskiej sztuki pieśni i tańca.


W szanghajskim Huabao Tower otwarto wystawę  kultury sztuki tybetańskiej ze zbiorów Muzeum Kultury Tybetu prowincji Qinghaj.

W przeciwieństwie do zwierząt żyjących na lądzie lub latających po niebie, stworzenia w wodzie zwykle mniej uwagi poświęcają rejestrującym je maszynom. Decydujący moment udanego "strzału" zależy od nastroju zwierząt lub dobrej pogody

Opera tybetańska to nie tylko hobby osób starszych, jest również uwielbiana przez uczniów szkół podstawowych i młodzież, a wielu młodych ludzi uczy się grać w operowych spektaklach.

Na Pekińskim Tygodniu Mody zaprezentowano modne tybetańskie stroje z dzianin zrobionych ręcznie na drutach.

Bolo - tradycyjna umiejętność rzeźbienia w drewnie jeszcze niedawno była zagrożona zanikiem, ponieważ starzy rzemieślnicy mieli trudności z zarabianiem pieniędzy na swojej pracy, a młodzi ludzie niechętnie się jej uczyli.

Duet ojciec i syn usilnie pracują nad promocją tybetańskiego niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

W Syczuanie, który dotknęło trzesienie ziemi ludzie mimo wszystko obchodzą Święto Środka Jesieni.

Nauczyciel-wolontariusz pomaga uczniom w Tybecie realizować marzenia artystyczne.

Chongye: „Cudowny dźwięk” unoszący się w chmurach.

Rzemieślnik przechowuje tradycyjne melodie, aby zachować ludową kulturę.

„Kina pod gołym niebem” odzwierciedlają zmiany w życiu kulturalnym Tybetańskiego Regionu Autonomicznego.

Tysiąc lat temu Xierong ‘Drongtse’ został przedstawiony na freskach w świątyni Jokhang na obrazie pt. „Celebracje w Świątyni Jokhang”, a scena tańca została również utrwalona na malowidle w klasztorze Samye.

Ding Yi pragnie, aby jej sztuka nie wyglądała jak sztuka. Jeśli ludzie myślą, że jego praca wygląda jak dywan lub tapeta,  to ona to akceptuje

W środę w Pekinie odbyło się spotkanie poświęcone analizie trendów rozwoju badań tybetańskich i promowaniu ich wysokiej jakości.

Tradycyjnie Tybetańczycy nazywają swoje dzieci stosownie do błogosławieństw i życzeń jakich udzielają im na całe życie, jednak coraz częściej pojawiają się imiona nawiązujące do zupełnie innych sfer życia.

„Zrobiliśmy to, aby stworzyć pełną bazę danych zabytków kultury pałacu, ułatwić pracę badaczom i zmniejszyć ryzyko uszkodzenia bezcennych skarbów kultury”