Kąpiel lecznicza Lum, w tradycyjnym tybetańskim systemie medycznym znana jako „sowa rigpa”, została w listopadzie dodana do listy dziedzictwa UNESCO
Lekarze rodzinni w Lhasie opiekują się bezpłatnie ponad 400 000 mieszkańcami stolicy Tybetu.
W tradycyjnej medycynie tybetańskiej do produkcji lekarstw wykorzystuje się wiele minerałów, w tym kamienie szlachetne i cenne kruszce.
Tybetańskie lokalne warunki środowiskowe, biologiczne i te związane z zasobami populacyjnymi są wielką szansą dla innowacji w dziedzinie medycyny.
Rolnicy w regionie Nyingchi od setek lat zbierają zioła lecznicze. Teraz wykorzystują je, by wyleczyć się z biedy.
Zespół ekspertów medycznych z Szanghaju realizuje jako wolontariusze bezpłatne usługi stomatologiczne dla ponad 80 uczniów z tybetańskich wsi w dystrykcie Dulong Dechen.
Na potrzeby konkursu eksperci medycyny tybetańskiej ze Szpitala Medycyny Tybetańskiej zebrali ponad 400 rodzajów świeżych ziół leczniczych.
Lingzhi tłumaczy się jako "moc duchową", a grzyb uważany jest w Chinach za "lekarstwo królów".
Tradycyjne tybetańskie recepty na lekarstwa pochodzą sprzed 2500 lat. W dawnych czasach lekarze tybetańscy do ich wyrobu gromadzili części zwierząt, rośliny i minerały.
W ostatnich latach Wyższą Szkołę Tradycyjnej Medycyny Tybetańskiej co roku ukończyło około 350 osób.
Cordyceps (po polsku maczużnik) to grzyb o właściwościach terapeutycznych. Badania wykazują, że dodaje energii, regeneruje organizm, wspiera wątrobę, podnosi odporność i spowalnia proces starzenia się
Wyższa Szkoła Tradycyjnej Medycyny Tybetańskiej (TTMC) - założona w 1989 roku - jest jedyną chińską instytucją szkolnictwa wyższego kształcącą w zakresie tradycyjnej medycyny mniejszości etnicznej.
Terapia z użyciem kąpieli leczniczej to specyficzny rodzaj leczenia w medycynie tybetańskiej, w trakcie której pacjenci muszą moczyć część lub całość swojego ciała w leczniczej wodzie.
Według Regionalnej Organizacji do spraw zdrowia i planowania rodziny, w roku 2017 blisko 3 miliony ludzi z południowo-zachodniego regionu Niezależnych Chin tybetańskich (czyli prawie 90% populacji), została przebadana bez poniesienia żadnych kosztów.
Medycyna tybetańska, znana w Tybecie jako Sowa Rigpa, ma ponad 2000 lat. Łączy w sobie doświadczenia tradycyjnej medycyny chińskiej, indyjskiej i arabskiej.
Do tybetańskiej bazy danych nt. chorób dodano opracowanie poświęcone bąblowicy inaczej echinokokozie lub chorobie wodunkowej.
W niektórych rejonach Płaskowyżu Tybetańskiego dostęp do współczesnej pomocy medycznej utrudniają wielkie odległości i warunki naturalne.
Powstanie tybetański rynek międzynarodowego obrotu tradycyjnymi surowcami leczniczymi