Labrang to zespół świątyń, budynków gospodarczych i mieszkalnych. To największe skupisko wyznawców sekty tzw. "Żółtych Czapek" i największa tybetańska wspólnota religijna poza Tybetańskim Regionem Autonomicznym.

Klasztor powstały na początku XVIII wieku oprócz wiernych przyciąga także wielu turystów. I tych ostatnich podczas naszej wizyty było zdecydowanie więcej. Niestety nie mieliśmy zgody na fotografowanie wnętrz świątyń, to one stanowią pod względem architektonicznym i wyposażenia wnętrz najciekawsze obiekty. Warto jednak zwrócić uwagę na inne budynki i ich detale. Niezwykle ciekawe są zwieńczenia bram, a tych w Labrang jest bez liku. Rzeźbione w litym drewnie wiele mówią o poziomie artystycznym tybetańskich snycerzy.
Poniżej publikujemy serię zdjęć dających wyobrażenie o wielkości obiektu i jego historyczno-artystycznym znaczeniu.

 Foto: materiał własny

Aleja młynków modlitewnych.

Pomieszczenia gospodarcze.

Każda brama ma rzeźbione zwieńczenie.

Szczegół rzeźbiarski jednej z bram .

Tu mieszkają mnisi.

Nasz mnich - przewodnik.

Mniszka w drodze na modły.

Na zboczu góry, poza klasztorem, pobudowano eremy.

Młoda tybetańska pątniczka w tradycyjnym stroju. Kapelusz obowiązkowy.