30.06. 2022 Źródło: People's Daily Online

W ostatnich latach Lhasa, stołeczna prefektura Tybetańskiego Regionu Autonomicznego, czyni nieustanne wysiłki na rzecz podniesienia poziomu mechanizacji produkcji rolnej oraz promowania rozwoju nowoczesnego rolnictwa,ktore lepiej gwarantuje bezpieczeństwo żywnościowe i znacznie poprawia wydajność produkcji zboża.

W powiecie Lhunzhub, znanym jako „spichlerz Lhasy”, wszechstronna mechanizacja orki, obsiewu i zbioru głównych roślin spożywczych osiągnęła około 83 procent, przynosząc niematerialne korzyści lokalnym rolnikom i pasterzom.


Rolnik z okręgu Lhunzhub w stołecznej prefekturze Lhasa w Tybetańskim Regionie Autonomicznym, obsiewa pole ciągnikiem rolniczym. (Zdjęcie/Ran Wenjuan)

„Zaoranie 4 mu (1 mu to około 667 metrów kwadratowych) ziemi uprawnej przy pomocy zwierząt pociągowych zajmowało mi cały dzień. Teraz, przy użyciu maszyn, mogę zakończyć pracę w ciągu godziny” – powiedział Danluo, mieszkaniec wioski Jiangjiao w powiecie Lhunzhub.

Rolnik nie może się nachwalić korzyści płynących z mechanizacji rolnictwa. Jego rodzinne gosp darstwo ma 22 mu ziemi uprawnej, a wszystkie z nich zostały obsadzone jęczmieniem górskim, pszenicą i rzepakiem za pomocą maszyn rolniczych.

Przed spopularyzowaniem maszyn rolniczych rolnik i jego żona musieli ciężko pracować w polu. Teraz, gdy maszyny mogą zaoszczędzić im tyle czasu i energii, jego żona może zajmować się tylko domem i hodowlą zwierząt, podczas gdy on sam, jak twierdzi,  może pracować w mieście powiatowym.

Wieś, w której mieszka mężczyzna, założyła w 2008 r. spółdzielnię maszyn rolniczych. Obecnie posiada łącznie 20 maszyn rolniczych różnego typu, w tym kombajn.

W wiosce Qugaqiang w powiecie Lhunzhub rolnicy zajęci są maszynowym wysiewem owsa pastewnego na polach.


Mieszkańcy wsi w okręgu Lhunzhub w prefekturze Lhasa, sieją owies paszowy przy użyciu maszyn rolniczych. (Zdjęcie/Ran Wenjuan)

 „W przeszłości, kiedy w produkcji rolnej opieraliśmy się wyłącznie na tradycyjnym modelu rolnictwa, nasza wioska miała wyjątkowo słabą zdolność do przezwyciężania naturalnych zagrożeń. Ponadto nasza wioska nie miała wystarczającej siły roboczej do pracy na roli, więc większość pól uprawnych pozostała nieuprawiana” – powiedział Yang Xianliang, pierwszy sekretarz partii w wiosce.
Jak informuje Yang w 2018 roku mieszkańcy wsi założyli spółdzielnię maszyn rolniczych, a teraz mają do dyspozycji 108 maszyn, w tym kombajn, prasę do siana i maszynę do ochrony roślin.

„Ponieważ poziom mechanizacji prac rolnych stale się poprawia, mieszkańcy wsi są bardziej pewni przyszłości”, powiedział Yang, który ujawnił, że odkąd wioska zaczęła używać maszyn rolniczych, stale powiększała obszar sadzenia trawy pastewnej, a teraz wysiew traw przeznaczonych na pasze jest głównym źrodłem zwiększania dochodów miejscowej ludności.


Mieszkańcy wsi w okręgu Lhunzhub w stołecznej prefekturze Lhasa, w Tybetańskim Regionie Autonomicznym sieją owies przeznaczony na paszę przy użyciu maszyn rolniczych. (Zdjęcie/Ran Wenjuan)