25.11.2021 Autor: PALDEN NYIMA Źródło: China Daily Global

Opera tybetańska, której początki sięgają XIV wieku, ma historię o około cztery wieki dłuższą niż kultowa chińska Opera Pekińska.

W XIV wieku drupthob Thangtong Gyalpo, wysoki rangą mnich, aby poprawić połączenia komunikacyjne postanowił zbudować żelazne mosty na rzekach Tybetu.

Aby zebrać fundusze na swoje projekty budowlane Thangtong Gyalpo wędrował po całym regionie.

W trakcie swych podróży przekonał się, że bardzo wielu Tybetańczyków uwielbia odbywać próby i oglądać spektakle operowe, założył  więc trupę operową i zaprosił siedem pięknych kobiet z tybetańskiego okręgu Chonggyai, aby dołączyły do ​​jego przedstawienia.

W każdym miejscu, w którym prezentowali swoje sztuki szybko zbierano datki.

Dzięki żelaznym mostom wznoszonym wszędzie, Thangtong Gyalpo, uważany jest za ojca tybetańskiej opery a jego trupa uzyskała wielką sławę.

Istnieją różne szkoły klasycznej opery tybetańskiej, która jest wystawiana w całym regionie. Fabuła poszczególnych sztuk obejmuje historię Tybetu, doktrynę buddyjską, historie miłosne i małżeńskie i starożytne legendy o bohaterach.

Często placyk w środku wioski, otwarte pole lub duży namiot często służą jako miejsca do występów dla tybetańskiej opery.

W tradycyjnej operze tybetańskiej występuje zwykle 16 aktorów, którzy od początku do końca noszą maski. Przedstawienia mogą trwać od dwóch godzin do siedmiu dni.

Według Tybetańskiego Centrum Sztuki Ludowej w Tybetańskim Regionie Autonomicznym działa 154 trup operowych i funkcjonuje 14 narodowych centrów kultywujących tę formę sztuki.