11.01.2023| Autor: Lucy Lw| Źródło: News.cgtn.com

Pod diamentowoniebieskim niebem, na tle łąki usianej jakami, tańczy i śpiewa grupa młodych tancerzy. Na tle pokrytych śniegiem gór, troki czapek chłopców trzęsą się jak dojrzała pszenica, a długie rękawy dziewcząt szybują jak ptaki nad Wyżyną.

KLIKNIJ W OBRAZ

Ikoniczna, naturalna scena, na której tańczą, jest częścią krajobrazu Batang, który odnaleźć można w najbardziej wysuniętej na zachód części Tybetańskiej Prefektury Autonomicznej Ganzi i który stanowi na krajowej autostradzie 318 bramę do Tybetańskiego Regionu Autonomicznego w Chinach.

Chociaż powiat Batang znajduje się na „dachu świata”, leży jednak na stosunkowo niskiej wysokości i cieszy się cieplejszym klimatem. Jego nazwa nawiązuje do rozległej łąki, na której wszędzie słychać chrupanie owiec.

Taniec wykonywany przez uczniów starszych klas szkoły podstawowej nazywa się Batang Xianzi - Xianzi to dwustrunowy instrument towarzyszący tańcowi. Tashi Badro, uczennica piątej klasy w miejscowej szkole, jest główną tancerką Xianzi w szkolnym zespole.

Tashi Badro, uczennica piątej klasy w powiecie Batang, gra na Xianzi podczas swoich zajęć. /CGTN

Xianzi pomogło Tashi Badro wyjść z socjalnej skorupy. Ze względu na niepełnosprawność ojca jej rodzina nie jest zbyt zamożna. Jako najstarsza córka w rodzinie jest pracowita, ale nieśmiała. „Po dołączeniu do szkolnej klasy Xianzi poznałam wielu przyjaciół i stałam się dużo bardziej towarzyska” — z iskierką w oczach wspomina Tashi Badro .

Dzięki wykonywaniu i kultywowaniu tradycji tańca Xianzi Batang cieszy się wysoką reputacją. Taniec, którego historia sięga ponad 1000 lat, jest żywą skamieliną starożytnej tybetańskiej sztuki pieśni i tańca, a w Batang zachowało się tysiące oryginalnych melodii i tekstów. Teksty to wiersze, które są zapisem życia w przeszłości w tym miejscu.

Tashi Badro wykonuje taniec Xianzi w pobliżu białej pagody. /CGTN

Tashi Badro nie tylko uczy się tańca, ale także poprzez Xianzi studiuje historię swojej "małej ojczyzny". Ona i jej przyjaciele byli bardzo zainteresowani budową dwustrunowego instrumentu. Jednak  poetyckie teksty pieśni śpiewanych przy jego brzmieniu były dla niej z początku trudne lecz Tashi Badro nie spieszyła się z ćwiczeniem, ćwiczyła dopóki nie nauczyła się ich śpiewać.

Xianzi jest wykonywane przez mężczyzn, którzy grają muzykę i kobiety, ktore tańczą do niej. „Tańczymy, kiedy robimy sobie przerwę w żniwach lub witamy gości” – powiedziała Tashi Badro. Tu trzeba dodać, że jej matka była w młodości znakomitą tancerką i stała się dla niej taneczną inspiracją.

Uczniowie szkoły podstawowej wykonują taniec Xianzi na wysokogórskiej hali w powicie Batang w Tybetańskiej Autonomicznej Prefekturze Garze w prowincji Syczuan w południowo-zachodnich Chinach. /CGTN

Uczniowie tańczą w kręgu lub innych formacjach, czasem przypominających wijącego się smoka. Ich ruchy są powolne i pełne gracji. Tancerze wywijają rękawami podczas obracania się, tworząc fascynującą scenę przepływu i koloru.

Taniec Batang Xianzi został wpisany na listę narodowego dziedzictwa kulturowego Chin w 2006 roku. Taniec ten jest częścią szkolnego programu nauczania w Batang tak, by każde następne pokolenie znało tę dumną tradycję.