13.08.2021 Autor: PALDEN NYIMA i DAQIONG Źródło: chinadaily.com.cn

Wioska Sanyou w okręgu Chushul, w autonomicznym regionie Tybetu, jest domem dla ponad 700 Tybetańczyków ze 184 rodzin, którzy kiedyś byli zubożęli. Ich życie poprawiło się dzięki przeprowadzce do wioski. [Zdjęcie/Xinhua]

W ciągu ostatnich siedemdziesięciu lat Tybetański Region Autonomiczny osiągnął historyczne osiągnięcia w dziedzinie urbanizacji a mieszkańcy regionu cieszą się mocno zmodernizowaną infrastrukturą, poinformował w czwartek  Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Obszarów Miejskich i Wiejskich TRA. Przed pokojowym wyzwoleniem Regionu w 1951 r. Lhasa była jedynym na wpół zurbanizowanym miastem o łącznej powierzchni miejskiej mniejszej niż 10 kilometrów kwadratowych i liczącym ponad 10 000 mieszkańców, powiedział na konferencji prasowej we czwartek Jiang Yuexia, zastępca szefa Departamentu. „W latach 50 - tych w miastach Regionu żyło mniej niż 70 000 mieszkańców , a ich funkcje miejskie i poziom infrastruktury były bardzo słabo rozwinięte” – powiedział. Po 1951 r. rząd poczynił wielkie wysiłki w budowie dróg miejskich, budownictwa mieszkaniowego, elektroenergetycznego i innej infrastruktury. Od tego czasu, dzięki szczególnej trosce i ciężkiemu wsparciu finansowemu ze strony rządu centralnego i lokalnego, urbanizacja Tybetu posunęła się naprzód. Po reformach i polityce otwarcia kraju w 1978 r., zwłaszcza odkąd rząd centralny udzielił pomocy Tybetowi, zabudowa miejska regionu była świadkiem szybkiego rozwoju, a drogi miejskie w Regionie, system odwadniający i obiekty użyteczności publicznej były stale ulepszane i modernizowane, Jiang powiedział: „Większe zmiany zaszły zwłaszcza po XVIII Kongresie Narodowym Komunistycznej Partii Chin w 2012 roku. Tempo budownictwa miejskiego w regionie przyspieszyło i powstał kompleksowy system transportu między miastami” – dodał. Według oficjalnych statystyk, do końca 2020 r. liczba miast na poziomie prefektur w regionie osiągnęła sześć, łączna liczba gmin miejskich w regionie osiągnęła 146, a obszar zabudowany osiągnął 326 kilometrów kwadratowych. Stała populacja obszarów miejskich osiągnęła w 2020 r. ponad 1,3 miliona, co stanowi prawie jedną trzecią populacji Regionu, ze wskaźnikiem urbanizacji wyższym niż 35 procent. 14 powiatów regionu, w tym miasta Lhasa, Nagchu i gmina Senge Khabab w prefekturze Ngari, w pełni zbudowało do 2020 r. system centralnego ogrzewania.